9-bezoek Rocamadour 16-6-2014

Wederom een mooie zonnige en warme dag. De dames besluiten om de dag te gebruiken voor boodschappen en het draaien van een wasje.
Wij, Ed en ik, gaan op onderzoek en besluiten naar een verderop gelegen kasteel te lopen. Het is echt warm en de zon brandt genadeloos op ons. Ik ben blij met mijn petje, die nog enigszins bescherming geeft aan mijn ‘dakluifel’. Na een tocht van driekwartier, benaderen we het kasteel. Op een parkeerplaats voor het kasteel staan een paar autobussen. Via een poort komen we bij een hek met muntautomaat. De intree kost 2 euro. Ed loopt voorop, gooit een 2 euromunt in de automaat en krijgt toegang tot het kasteel. Alleen ik bezit het grote geld, namelijk een bankbiljet van 20 euro, zijnde mijn wekelijkse zakgeld. En Ed, ja…geen twee euromunt meer. Maar kan de automaat dan niet wisselen ? Nee, misschien kleine muntjes ? na enig speurwerk kan Ed mij 2 euro aan muntgeld geven. We nemen de gok en…..ja hoor, de automaat accepteert het geld en ook ik krijg toegang tot het kasteel. Eenmaal binnen moeten we een oud vervallen trapje op naar een van de torens. Je krijgt het gevoel een vogel te zijn die in de lucht boven een dal zweefde. Mijn maatje besluit om niet verder te gaan, omdat zijn bril een vertekend beeld geeft, waadoor het leek dat hij op een heel hoog punt liep. En volgens mij klopte dat wel. Je kijkt echt zo’n 100 meter de diepte in. Alleen een oud roestig hekje voor komt een val naar beneden.
Daarna volgen wij de trappen naar beneden, in totaal moeten we er 264 af gaan. Sommige afstappen waren dermate groot, dat de even aan de rots moet steunen.
Beneden kom je in een soort kathedraal. Het is erg druk en mensen met gidsen krioelen door het gebouw. Opvallend is wel de leeftijd. Door onze aanwezigheid werd de gemiddelde leeftijd aardig naar beneden gehaald.
Het is leuk om dan even op de plaats rust te nemen en de zaak te aanschouwen. Ondanks de warmte is er tussen de gebouwen en rotsen, een koel windje waarneembaar. En dat blijft niet onopgemerkt. Een ‘strak in het fel’ getinte dame, met laat ik zeggen wat schaarse kleding, toonde met haar robuuste borsten, tekenen van het koele briesje. Ik denk dat ik niet verder hoef uit te leggen.
We besluiten om verder te gaan en even de koelte op te zoeken in een café met een heerlijk glas bier.
Het terras ligt aan de achterzijde van de zaak en is gemaakt aan de rotswand. Een prachtig uitzicht is het gevolg. Het café zelf is vrolijk opgekleurd met roze tinten……Een jonge kastelein brengt ons op verzoek een glaasje bier, terwijl kennelijk zijn kompaan, de stof van de sigaretten afneemt.
Het biertje smaakte geweldig, ondanks de geringe inhoud van het glaasje. We besluiten af te rekenen en onze tocht te vervolgen richting dorp. 3,50 euro was de schade, per glaasje…Kennelijk is alles hier duur. We lopen nog langs een benzine pomp. 1,51 euro een liter diesel !!!! terwijl buiten het dorp bij Leclerck 1,23 euro moet worden betaald.
Terug op de camping volgt er nog een gezellige avond tot in de kleine uurtjes. Enige jaren geleden zijn Ed en ik in hotel Le Moulin Le Monteletang geweest, bij Edit en Noud. Zouden zij er nog steeds wonen? We besluiten het telefoonnummer op te zoeken en te bellen. En, ja hoor, Edit neemt de telefoon op. We maken de afspraak om tijdens deze vakantie langs te komen.
We sluiten de avond af en trekken ons terug in de campers. Ik kijk nog even naar een voetbalwedstrijd en ga ook dan slapen….