20- Migennes 27-6-2014
27 Juni 2014 | Frankrijk, Migennes
Vandaag maar eens wat rustiger aan doen en een planning maken voor de komende dagen.
Ook Chico heeft zo iets, van laat mij maar even met rust, het is nu al weer warm. En inderdaad, het is weer hot. Mijn kort geschoren “dakluifel” vertoond al aardige schroeiplekken en mijn armen vervellen zelfs al een beetje.
We besluiten om de was te doen en het bed te verschonen. Lakens worden afgehaald, vuile kleding gepakt en op naar de wasautomaat van de camping. Het is een hagel nieuwe Wirlpool automaat. De stroomtoevoer is afgesloten met een simpel hangslotje. Het sleuteltje is tegen betaling van 4 euro verkrijgbaar bij de receptie. Ook het bolletje waspoeder zit daarbij inbegrepen.
Het programma duurt 1 ½ uur. Ondertussen spring ik onder de douche om daarna terug te keren op onze tijdelijke plek. Ed is ondertussen naar het dorp gelopen op zoek naar een supermarkt.
Het is al even geleden dat de wasmachine is aangezet, alleen weten we niet het exacte tijdstip. Moeders de vrouw besluit een onderzoek te doen. De automaat is nog in werking. “Hoe kan dat nou? Het is toch al ruim 1 ½ uur geleden?” Inmiddels wordt er op wat knoppen gedrukt en de machine vertoond nog steeds geen leven. Dan maar proberen om de deur open te trekken. Ook dat lukt niet. Nu is het moeilijk als je een bril moet dragen, om te zien of het programma is afgelopen of niet. Bovendien zie ik dat de automaat nog is gevuld met water. Gerda besluit de stroomtoevoer af te sluiten, want het duurt te lang. Ook dat biedt geen uitkomst, want de deur blijft gewoon dicht.
Mijn deskundige blik lijdt tot een oplossing, automaat inschakelen, op het juiste programma zetten en even wachten. Ja hoor, de machine begint te pompen en even daarna te centrifugeren. De was is klaar !
Ed weet gelukkig de camping terug te vinden. De winkel is gelukkig dichtbij, namelijk over de spoorlijn. Ook wij moeten het dorp in. De fietsen worden afgeladen en we gaan naar het dorp. Het is 14.27 uur en de supermarkt is nog gesloten. Hij gaat PAS om 14.30 uur open. Mijn vrouw besluit de kar terug te zetten en een speurtocht te gaan houden in de dorp naar een sigarenboer, want….de peuken zijn op. Nagenoeg door het hele dorp, heb ik als een brave wederhelft achter mijn vrouw aan gereden, doch geen sigaretten verkoper gevonden.
Dan terug naar de supermarkt. De inkopen worden snel gedaan en bij de kassa wordt nog even geïnformeerd naar een “peuken”adres.
Bij de “La Gare” krijgt zij te horen. Wij naar het station. Een groep junkies van Noord Afrikaanse afkomst versperren de toegang tot de snackbar. “Geen sigaretten” Dan in eens een bord met “Sigarets”….gelukkig. Daarna keren wij terug naar de camping.
Dan…..”Duizend bommen en granaten”
Ed komt tot de ontdekking dat van zijn “Duckie” de dieseldop is weggenomen! Wie heeft dat op zijn geweten …gloei #*&%$!....dit is al de tweede dop die verdwenen is. Eerst miste hij de waterdop en nu zijn dieseltank dop.
Uh..niet vergeten Ed ? vraag ik nog even voorzichtig. “Nee op zeker dat ik de dop er op heb geschroefd”.
Vol goede moed gaan we aan de slag met allerlei voorwerpen om de tank dicht te krijgen. Gelukkig vindt Greet een knal rode dop die precies op het schroefdraad van de tankopening past.
De camper van Ed krijgt steeds meer opvallende bijzonderheden. De achterzijde is al “gedukt” met tape en nu ook nog eens een knalrode tankdop. Het gaat steeds meer lijken op een camper van de clinic clowns.
Toch blijft de vraag knagen van, “Hoe kan dat nou”.
Ik ga naarstig op zoek naar de tankbon van de voorgaande dag. We hebben getankt bij de Total in een plaatsje 10 km terug. Er staat geen telefoonnummer op de bon, wel het adres. Maar hoe gaan we dit aanpakken. Ik google even op tankdop in het Frans en lees “Le bouchon de caburant”. Met dit verhaal gaan we naar de receptie van de camping. De welwillende receptioniste begreep ons probleem en achterhaalt het telefoonnummer van het pompstation. Vervolgens belt zij naar het station en……ja hoor…….Ed was gewoon zijn doppie vergeten !!
Met de camper van Ed gaan we even de dop ophalen. Bij de uitgang van de camping zit de receptioniste buiten in de zon. Op het moment dat wij voorbij rijden, ziet zij de knalrode dop op de tank zitten en moest bijna aan het zuurstof van het lachen……maar, eind goed al goed….de dop is terug…..
Tot in de late uurtjes hebben nog genoten van de dag…..morgen op naar Verdun.
-
27 Juni 2014 - 22:52
Eljos:
Hé Ed, korsakov, zegt die naam jou wat? Je zal onderhand wel een 'doppensyndroom' hebben nietwaar.
Het is maar goed dat de receptioniste van de camping zo goed frans spreekt anders waren jullie er nooit uitgekomen met die 'bouchon de carburant'. Enfin, eind goed al goed.
Fijn te lezen dat het nog steeds iedere dag zo'n mooi weer is, dat maakt het leven een stuk aangenamer. Wel goed insmeren hè!!
Groeten uit het immer mooie Breukelen -
27 Juni 2014 - 23:34
Renée Pechtold:
lachuuuuuh
dat heet Alzheimer Eljos, maar is net zo erg als Korsakov. Alleen heb je bij Korsakov van tevoren nog kunnen genieten van ..... ehhhh hoe heet dat ook alweer, en overkomt Alzheimer je gewoon. zoals nu, dus.....
Nou alle gekheid op het stokske,
blijven jullie nog maar ff genieten van de Franse zon, hier was het regenachtig.
Groet Renée -
28 Juni 2014 - 00:10
Ans:
Dick wat heeft die Ed met doppen, kijk maar uit straks zijn die van jou aan de buurt ahahaha.
Fijne reis verder!!!! groetjes van uit Maarssenbroek!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley