4- Grandcamp-Maisy 11-6-2014

Wakker worden in een oase van rust !! Heerlijk, alleen ‘Brulkikkers’ waren druk met plompie in of plompie uit. Wij, DJ & GR besloten om er met de fiets op uit te trekken. E & G gingen te voet de omgeving verkennen.
De E-bikes waren volledig geladen. De rit ging naar Omaha Beach en iets verder. In totaal trapten wij zo’n 60 km weg. Het was warm en er stond een matige wind. Op heuvelige heenreis kwamen we niemand tegen. Plotseling zien we een ‘musée’ met snackcar aan de linkerzijde van de rijbaan. Afstappen dus en effe kijken. Binnen in het museum leek het nog oorlog. Alle wapentuig uit die tijd stond nog op gesteld en paspoppen waren aangekleed als soldaten en officieren uit die tijd. De wanden van de rolly loods waren behangen met foto’s uit die tijd en van een bezoek van een Duitse Veldheer.
Ook buiten de loods waren landing voertuigen alsmede richtlampen te zien.
Voor ons was het belangrijkste ….de snackcar. Het was 12.30 uur en een lekker broodje was dan ook van harte welkom. 2 Panini broodjes en 2 kopjes koffie verder plus 9,20 euro armer, toerden wij verder naar Vierville-sur-mer. Het was nog redelijk druk langs de kust. Een kustweg bij Omaha-beach leidde ons naar het volgende dorp. Nog even iets verder….en dan toch maar weer terug. Op de terugreis besluiten we om alle uit de ‘kast’ te halen. De E-bikes werden in de hoogste versnelling gezet en de ondersteuning op max. Met 28.5 km per uur ging de tocht terug. Na ongeveer 10 minuten te hebben gefietst zien wij voor ons een groepje Engelse bikes rijden. De fietsen waren afgeladen met kampeer spullen. Als volleerde toerrijders trapten zij tegen de heuvels op…tot dat wij langs kwamen. ….”Oh..Barry, shit…..E-Bikes” was nog net te verstaan. Heel snel moeten wij uit het gezichtsveld van de mannen zijn verdwenen, want zo,n 10 minuten later stonden wij bij een monument en waren zij in geen velden of wegen te verkennen. E & G hadden een voettocht gemaakt naar het dorpje en de visafslag bekeken.
Om 22.00 uur besloten Ed en ik om Chico nog even te laten huppelen. Nu moet je weten dat het strand op een afstand van ongeveer 50 meter van de camping lit, dus een heerlijk uitje voor onze vriend. Alleen strand hadden wij voor die tijd nog niet gezien omdat het zeewater tot aan de basalt blokken van de kust lag. Die avond was effe schrikken, want kennelijk had iemand het ‘stopje’ uit de bak getrokken. Een royaal strand is zichtbaar en lag bezaaid met honderden ‘Jacobsschelpen’. De zee had zich zo’n 150 meter terug getrokken. De ‘koperen’ ploert zweefde nog net boven de water spiegel. Het ideale plaatje moest even geschoten worden. Terwijl wij daar stonden verscheen er plotseling een automobiel ter plaatse. Ze bestuurder bracht het vehikel even voorbij ons tot stilstand. De afstand tussen ons was dusdanig dat wij niet precies konden zien wat voor personen het waren, maar kort daarna werd het ons duidelijk. Een schaars geklede jongedame stapte uit de auto en beklom de basalt berg. Zij nam, laat ik zeggen een soort pose aan, die mannen wel aan staan. Zij liet zich foto graveren met op de achtergrond de rode ondergaande zon……!!! Wij, oldies, waren even van slag, maar pakten snel de draad weer op om toch ook nog een leuk shotje te schieten….ja van de ondergaande zon natuurlijk.
Morgen op weg naar Amboise……